wat is hier humaan aan heen gaan?

whats humane about dying there?

Hoe bereid je je voor op de dood, en hoe gaat dit in gevangenschap? De dood is een complexe zaak en de veelzijdigheid van dit onderwerp vraagt om een gesprek. Hoe relativeer je het overlijdensproces? 
Hoe moeten deze mensen herinnerd worden? 
Willen ze herinnerd worden? 
Willen wij ze herinneren? 
How does one prepare for dying and how does this happen in confinement? Death is a complicated matter and the versatility of this subject provokes discussion. 
How do they put the process of dying in perspective? 
How should these people be remembered? 
Do they want to be remembered? 
Should they be remembered? 

Het gedicht:

the poem:

ik lig
en ik kijk
naar het plafond
de grond
met mijn ogen dicht
mijn blik gericht
op binnen in
een lijn die eindig is
je tuft maar voort
een leven lang
van overweldigend verlangen
Om meer te hebben
meer te zijn
voordat mijn eigen eindigt
voorbij de ruimte waar ik lig
Toch was er ooit een ander
diens einde was in zicht
de oorzaak dat was indirect
direct, maar dan toch ik
voor mijn eigen
licht een zwijgend plicht
ik wil nog niet vertrekken
ik ben angstig voor een einde
ik benijd de mijne mijn leven is van mij
en zo moet hij blijven
maar het zijn die lijven
alle tijden
om het lot te rekken
dus ik zal vertrekken

zonder keuze
verlaten geweten
ga je mij vergeten
was ik het leven waard
wat heb ik jou gegeven
mijn handen beven
maar nu is het te laat 
 
 
I am
Laying on the ground
Looking up
Looking down
My eyes closed
My focus strong
But so far gone

 

an ending stream
You float along
A life gone
Filled with wishes
To have
To hold
To be
Before the end is near

At some point
Someone else
Not close or dear
Looked death right in the eye
The reason
That was indirectly
Directly, But then I

In front of me
An unspoken rule
But I dont want to go

Im scared
Of everything
Which should be mine
But it’s a body
And it will be time
Parting whats met to be
So ill be leaving thee

Without a choice
No wish be hold
What is in your mind
Truth be told
Was I worth the hustle
Was I worth the time
What did I leave behind
My hands are shaking
But now
It is
goodbye

Made By:
Femke Reijmers, Lotte van boesschoten, Eliza Palm, Merel Wulteputte, Luke Pompe